İyilik Periliğinden Caydım Artık ______::

[CanTanem]

İYİLİK PERİLİĞİNDEN CAYDIM ARTIK !...



Bir Tutam Sevgiyle Geldim Belki de Hayatta.
Yeşerttim Onu Büyüdüğüm Her Gün Biraz Daha.

Ve..

Dağıtmak İstedim Tüm Sevdiklerime Sevmeyenlerime de
Hatta Tanımadıklarıma da..
Acılar Yoğurduğum Zaman Bile Dört Duvar
Arasında Gülümsedim Ele Karıştığımda..
Sırtımı Dayadığım Duvarlar Birer Birer Yıkıldılar..
Bastığım Toprak
Gün Oldu Ayağımın Altından Kaydı.
Aşığı Olduğum Deniz Fırtınayla
Karşılık Verdi Bana
Ama Ben Arkamı Döndüğümde Unuttum Ne Olduğunu..
Bütün Duvarlara Düşman Olmadım

Mesela Başka Bir Duvar Bulup Yaslandım.
Toprağa Yine Bastım Ayağımı Ve Dalgaların Üzerine Gittim..
Gözyaşları Biriktirdim Çoğu Zaman Yastğımın En Ücra Köşesinde ....
Ve Sabah Olduğunda Silip Onları Hayata Devam Ettim

Ve Hiçbir zaman Dertlerimden Vicdan Yapmadım.

Ben çok Acılar Yaşadım da Demedim Acılarla Olgunlaştımda Demedim.

Herkesin Yaşadığı
Şeyleri Yaşadım Muhakkak..
Ve Gördüm İzledim
Gerçekten Acıyla Tanışmış İnsanları Kendimden Çok Onlara Yüreğim Yandı..

Arkamdan Vuranlara Kapımı Açtım
Söylenen Yalanlara Yüreğimin Saf Yeriyle Baktım
Olsun Dedim Varsın Söylesin Duracağı Yeri Bilir Elbet...

Durmadı..

Dedim Olsun Yinede Yanlış Yapmaz Harcamaz Beni

Ama Yaptı..

Ve Ben Yeniden Herşeye Rağmen El Uzattım Burdayım Tutun
Diye Yine Herşeyimle Ama Olmadı Olamadı...
Oysa Benim Bırakmam Lazımdı
O Eli Oysa Benim Kaçmam Lazımdı Bucak Bucak Yalanlardan..

Yapamadım Kıyamadım...

Oysa Anlamalıydım Bıraktığım Gibi Kalması
Gerektiğini Gittiğim Yolun Dönüşü Olmamalıydı.
Değer Verenlerim Kalmalıydı
Yanımda Gerisi Eski Bir Mazi Olmalıydı
Yapamadım..
Yaapmadığım Düşünmediğim Şeyler Üstüme Kaldı Sustum Susabildiğim Kadar.
Söylenecek Onca Şeye Rağmen Hakkmı Savunacak Kadar

Konuştum Herzaman..

En Kötü Ben Oldum En Hain Ben İlan Edildim O Kadar Riyanın Arasından Sineye Çektim

Defalarca Ve Biliyordum Haksız Olanlara Herzaman
Bir Şeytan Duvarı Lazımdır Taşlayabileceği Böyle Arınacaklarını Zannederler
İçinde ki Yalanlardan
Ama Kaçamazlar Asla
Yakalar Hayat Elbet Bir Yerinden Sorar Hesabını
Ben Değildim Soracak Olan

Ben En Son Raddesine Kadar Şans Verenlerdenim

Kaybettin..

Yeni Bir Hayata Başka Başka Duvarların olduğu Bir Şehirde Başladım
Ve Geride Bıraktım Yıkılan Duvarlarımı.
Deniz Kendi dalgasında Ondan da Vazgeçtim..

Kapattım Kapılarımı..

Geçmişte Canımı Yakan Ne Varsa Kim
Varsa Bıraktım İşte Ardımda..
Anladım ki İyilik Yaramıyor Bazılarına
Düşmüş Diyorlar İşte Mutsuz El Uzatılınca..
Geldi Bak Yine Kendi Ayaklarıyla...
Oysa Acizliğimden Değilki Bu Tarafım..



Anlamadınız..
En Güçlü Yerdeyim Şimdi..
Gözyaşlarım kuruyalı Çok Oldu..
Yeni Gülümsemeler Kattım Hayata Çoktan Unuttuğum.
Ve Yeni Kimseler İyilikten Anlayan Beni Anlayan.



Ama Gidene Güle Güle Demesini de Öğrendim

İyilik Periliğinden Caydım Artık...











Alıntı

[hüsna]

serzenişle dolu bir şiir